Rio en naar huis

Goedemorgen daar

Met pijn in mijn hart deel ik jullie nu mijn laatste verhaal vanuit het mooie Brazilië.
Me koffer staat weer klaar en de souvenirs zitten er in, dus na de lunch brengt de familie me weg naar de vliegtuig. Gisteravond zijn we met ze alleen nog bij een vlees restaurant weze eten ter afsluiten. Oké ik ben geen vlees eter maar hier zijn zonder een mooi stuk rund te hebben geheten ja dat gaat niet hè. Maar het wast best lekker maar vooral erg gezelig, kwam niet meer bij van het lachen ( en nee mensen ik ga straks niet het brood bestellen bij de bakker, maar dat leg ik nog wel eens uit)

Tijdens mij trip van de afgelopen dagen heb ik me ook zeker goed vermaakt in Rio, en even voor alle verzorgde mensen onder ons alles is goed gegaan er ik leef nog en heb al me spullen nog.
Na mijn vlucht heb ik een taxi gedeeld naar Copacabana, daar aangekomen in me hostel heb ik gelijk een dag trip geboekt zodat ik alle grote dingen kon zien. Maar eerst uiteraard even het strand een bezoek gebracht want ja na 3 weke miste ik ze zee toch wel iets.

In de middag opgehaald door een klein busje waarmee we door de stat heen reden en het christus beeld bezocht, wat een groot ding zeg op een waanzinnig mooi punt. Daarna reden we naar een kunstenaars plaatsje op de berg en naar de de kathedraal ( catedral de Sao sebastiao) aan de buitenkant een bak beton maar aan de binnenkant echt zo mooi groot en imposant, daar kun je een mooi feestje vieren denk ik zo. Ook heb ik de tegel trappen ik de stat bezocht, waar ook genoeg delfts blauwe tegen op zitten, was leuk en kleurrijk om te zien. En om de dag af te sluiten zijn we het suikerbrood op geweest. Wat een gaaf uitzicht over de stat is dat in de schemering. Toen weer terug en lekker slapen na deze lange mooie dag.

Na me ontbijt ben ik de volgende dag onder burgeleiding de varvellas is gegaan. Wat groot is dat zeg, het is een stat op zich, en ze hebben alles, stroom, water, scholen en veel al een baan. De meeste kiezen er ook voor hier niet weg te gaan. En ja de pistolen hebben we ook gehoord.
In de middag ben ik met andere heerlijk naar het strand gegaan voor een goede afsluiting.

Nu het weekend weer in Holambra en hier is het afscheid nemen van alle lieve mensen en het mooie land, wat ga ik het missen ( oké de muggen dan niet) maar de rest wel, zelfs me werk klusjes hier maar vooral de collega's die ik vaak niet verstond. Ook zal ik afscheid nemen van mijn lieve familie, waar bij ik heerlijke weken heb gehad en die waar nodig top hebben geholpen. Ik ga jullie echt missen.

Nu dan echt de laatste uren tellen helaas. Wat was het fijn en wat voel ik me goed.
Soms is het goed om alleen je zelf mee te nemen op reis en veder alles even te laten voor wat het is. Nu op naar al het moois naar alles wat er komen gaat, en wat dat is we zullen zien maar ik zal er zelf voor moeten zorgen dat het er komt maar weest gerust dat komt er, ik zeg leef elke dag en geniet van al het moois om je heen, en is het er niet zoek het dan. Je hebt het zelf in handen. En soms moet je dan in het diepe springen en uiteindelijk incasseren maar daar leer je van meer dan de dankt. Ik zeg LEEF.

Fijne zondag allen en tot snel.



Met vriendelijke groet,

Mariska van Spronsen